Magie in het Duin, drumsessie
En het gebeurde! Na onze sessie bleek er op korte afstand een damhert te zijn gaan zitten. Op een afstandje bekeek hij ons. Wat een prachtig symbool voor de afsluiting van deze avond, op zo’n mooie plek! Op de foto kun je zien dat we als groep een kroon dragen.
Magie is overal, je moet het alleen willen zien en geloven. Gek eigenlijk, want wanneer we het over ‘geloven’ hebben, lijkt het een werkwoord, alsof we ons ervoor moeten inspannen. Maar dat is juist de crux. Het gaat niet om geloven, het is een WETEN. Weten dat we worden gedragen door een grotere kracht of bron. Het maakt niet uit hoe je het noemt of welke naam je eraan geeft. Het is het besef dat niets voor niets gebeurt en dat toeval niet bestaat.
De kunst is om je hoofd stil te houden wanneer je magie ervaart, want het verstand wil alles graag bagatelliseren.
Maar dat is niet eerlijk, want zo worden we tegengehouden om magie te ervaren.
Nadat ik samen met Anton de ceremonieplek had voorbereid en ingewijd, liep ik naar de parkeerplaats om de dames op te halen. Ik liep uit het gewas tevoorschijn en zag ze daar samen staan, wachtend op mij. Ik was zó ontzettend trots op deze vrouwen! Ik voelde zoveel liefde voor ze. Kijk ze daar staan… en ze komen vanavond omdat ze zichzelf deze tijd gunnen. Omdat ze zichzelf deze magie gunnen. Omdat ze zichzelf groei gunnen. Omdat ze zichzelf zoveel waard vinden dat ze alles aan de kant hebben gezet om hier te zijn! En wat een dankbaarheid voel ik dat ik dit voor hen mag faciliteren. Ik voelde euforie! Lieve, lieve vrouwen! Welkom! Ik riep en zwaaide vanuit het gewas: woehoeeee! Dames!! Jullie zijn er! Zo blij om jullie te zien! Woehoeee!!
We liepen achter elkaar weer het gewas in. Door de varens en grassen, langs een oude eik.
Een nachtkuil voor herten en geneeskrachtige kruiden, naar een open veld!
Met de zakkende zon keken we uit over een zandvlakte. Een duinvallei, daar gaan wij liggen, dames! We zijn er klaar voor! Zoek een plekje in de cirkel.
De groep was prachtig, zoveel lieve vrouwen! Er was niet genoeg tijd om ons uitgebreid voor te stellen, aangezien de AWD verzoekt het duin te verlaten zodra de zon onder is. Maar ik wilde toch graag verbinding met elkaar maken. We pakten elkaars handen vast (duimen naar links = geven en ontvangen) en noemden kort onze namen. Ik heette iedereen van harte welkom. Eigenlijk wilde ik zeggen ‘ik hou van jullie!’, maar ‘ik voel liefde’ was nog mooier. “Mocht het nog niet duidelijk genoeg zijn: ik voel liefde voor jullie!”
Het werd tijd om heerlijk te gaan liggen. Met het hoofd naar de kern van de cirkel, richting de bloemen en de kaarsjes. Ik zou niet willen dat we elkaar met onze voeten ‘beschieten’ met energieën! Haha! Na een korte ademoefening konden we volledig ontspannen en wegzakken in het zand, geheel ondersteund en gedragen door Moeder Aarde.
Moeder Aarde roept ons op om naar haar te luisteren. Om ons hart met haar hart te verbinden. Om dezelfde hartslag te dragen. Om te staan voor jouw wensen en deze in vervulling te laten gaan.
Een korte meditatie gaf inspiratie om de trancereis dankzij de drum te ontvangen.
De sessie was intens en mooi! Elke vrouw werd geraakt door de drum.
Steeds liep ik de cirkel rond om de drum boven het hartgebied te houden.
Allerlei energieën kon ik waarnemen. Ook kwamen er korte boodschappen door, thema’s die actueel waren voor haar. Hoe graag ik ook alle boodschappen wilde delen, ik hoorde na de sessie graag de ervaringen van de dames zelf. We namen nog even de tijd om een kopje kruidenthee te drinken (met onder andere meidoorn voor het openen van het hart en driekleurig viooltje voor het verzorgen van ons innerlijke kind) voordat we het duin moesten verlaten.
Samengevat was het duidelijk: de drum had veel losgemaakt.
Dat kan in eerste instantie onaangenaam voelen, want iets opschudden wat vastzit is niet prettig, maar verlichting kwam al snel! En vaak hoef je niet eens te weten waar het precies over gaat! Je hoeft niet heel diep te duiken in oude pijnen.
De sjamanistische wijze werkt anders. Het werkt meer op energetisch niveau, waarbij iets wordt aangeraakt en in beweging gezet, zodat het afgevoerd kan worden.
We besloten in te pakken en gezamenlijk het duin te verlaten. Er waren prachtige wolkenveren te zien in de lucht. En nog voordat we rechtop zaten en het zelf konden zien, bleek er een kroon gevormd te zijn boven de cirkel. En het beloofde krachtdier verscheen: het damhert. Een grote bok zat op korte afstand naar ons te kijken. Met zijn oren wapperend en op zijn gemak had hij zich bij ons aangesloten. Kippevel overal… wat is de natuur en het leven toch mooi! Als we verbinden, gebeurt er iets. Magie!
Ik ben ontzettend trots op deze vrouwen! Dit was de eerste keer buiten in het duin, maar ik denk dat ik dit wel vaker wil organiseren! En ik ken nog wel meer mooie plekjes hier in de AWD!